- büzüşmüş
- «Büzüşmək»dən f. sif. Mahmud əmi müəllimin arxasında durub, qocalıqdan büzüşmüş və qırışlar altında itmiş gözləri ilə hər tərəfə baxırdı. B. T..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
büzüşmüş
Look at other dictionaries:
büzüşük — sf., ğü 1) Büzülerek yüzey veya hacmi küçülmüş olan, büzüşmüş 2) Kırışık … Çağatay Osmanlı Sözlük
curumud — (Qax) büzüşmüş. – Mən curumud armudu yimiyəm … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
büzüşmək — f. 1. Yığılmaq, yığışmaq, bürüşüb kiçilmək, quruyub yığılmaq, solmaq, pəjmürdə olmaq. <Məşədi Kazım ağanın> kirpikləri bir birinə qarışıb, bütün vücudu ölüşgəmiş və əndamı quru alma kimi büzüşmüş(dü). M. S. O.. 2. Ütüsü və hamarlığı pozulub … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
büzüşüklük — is. Büzüşmüş şeyin halı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
domuşuq — sif. Büzüşmüş, donuxmuş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qırışıq — 1. Bax qırış. Köynəyin qırışığını aç. Süfrənin qırışığı. – Yeməyə içməyə etina qalmır; Heç alnının qırışığı açılmır. A. S.. Polkovnikin alnındakı qırışıqlar sıxlaşdı. M. İ.. 2. sif. Qırışmış, büzüşmüş, büzük yeri qalan. Qırışıq paltar. Qırışıq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
toyuq — is. 1. Yumurta, tük və ət almaq üçün saxlanan ev quşu. Ətlik toyuq. Toyuq hini. // Həmin quşun əti. Toyuq bişirmək. // Sif. mənasında. Həmin ətdən bişirilmiş, hazırlanmış. Toyuq kababı. Toyuq şorbası. – <Mirzə Cəmil> toyuq çığırtmasından… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
